Spannend!

Onze Nena heeft zich in de vuurkorf teruggetrokken. Ze zit er nu al bijna drie kwartier. Bob zit zwijgend voor de ingang de wacht te houden. Hij knort niet als ik buiten kom, wat hij normaal wél doet. Af en toe hoor ik hem maar heel zachtjes. Er is duidelijk iets aan de gang. Maar of er eieren komen en of dat ze bevrucht zijn, weet ik natuurlijk niet, Het was me opgevallen dat Nena niet meer zo paarlustig was als een paar weken geleden maar ik heb niet kunnen zien of Nena zwanger is. Ik heb wel eens foto's gezien van zwangere Nonnetjes. Dan is het buikje wat dikker. Maar misschien hoef je dat niet te kunnen zien. Misschien is dat wel een teken dat ze zou moeten leggen maar dat ze niet durft. Ik weet het niet. Het is gewoon afwachten.
Terwijl ik dit aan het schrijven ben, komt ze er uit. Ze heeft er een uur ingezeten. Langer dan ooit. En Bob gaat er meteen bovenop zitten paren.
Terwijl ze nog op de kant zitten. Dit is ook al heel apart gedrag. Ze zwemmen nu weer rond.
Ik moet de neiging natuurlijk onderdrukken om meteen in de vuurkorf te kijken of er al een ei ligt. Maar dat zou waarschijnlijk niet goed uitpakken.
Misschien heeft ze ook alleen maar gecontroleerd of de vuurkorf geschikt is. Het is veel te vroeg om al te optimistisch te worden.